Home and away...

Dag beste bloggers,

Vorig jaar deze tijd waren mijn valiezen gepakt en had ik van iedereen afscheid genomen. Mijn grote, onbekende avontuur kon beginnen...

Nu zijn we een jaar later en lijkt het alsof het gisteren was. Ik kan mijn gevoelens van toen zonder veel moeite terug opwekken! De spanningen, de twijfel, de euforie, het onbekende,...

Waar ik voor vreesde is werkelijkheid geworden: terugkomen naar België zou moeilijker verlopen dan naar Bosnië te gaan...

Ik ben zo zo dankbaar dat ik dit alles heb mogen meemaken! Het is een ervaring geworden die NIEMAND mij nog zal afnemen! Mijn ervaring!

Alleen spijtig dat je deze gevoelens met niemand kan delen. En diegene waarmee je ze kan delen, wonen in BiH of in Spanje of Frankrijk of Italië....

5 Augustus keerde ik samen met Dario terug naar België. Gedurende 1 maand trokken we doorheen ons landje en onze buurlanden. Zo gingen we naar de zee, Brugge, Gent, Antwerpen, Brussel, mini-Europa, atomium, walibi, Amsterdam, West-Vleteren, Roeselare, Parijs, naar de cinema, gaan bowlen en natuurlijk enkele leuke feestjes!

Deze trip was niet alleen een hele belevenis voor Dario die iedere dag verrast werd door de vele indrukken die op hem afkwamen. Ook voor mij was deze trip het beste wat mij kon overkomen na Bosnië. Het was de perfecte manier om terug te acclimatiseren. Ik had op de één of andere manier nog altijd een stukje Bosnië met mij mee en kon ik toch terug gewoon worden aan het leven in België.

Toen Dario begin september vertrok, had ik al werk gevonden (wat echt goed was)! Op die manier had ik geen tijd om na te denken en was ik bezig. Ook na het werk zorgde ik ervoor dat ik met dingen kon bezig zijn (3 keer per week gaan lopen, spaanse les volgen en soms ertussen nog gaan zwemmen).

Ondanks al mijn voorzorgsmaatregelen braken er na het vertrek van Dario moeilijke tijden aan.

Het was net alsof dit hele Bosnië avontuur één grote droom was en dat ik de enigste ben in mijn omgeving die ervan overtuigd is dat deze mooie droom ook werkelijkheid was.

Nu, ik wist dat dit gevoel mij zou overvallen, ik wist dat het niet gemakkelijk zou worden. Je kan je hier alleen niet voor voorbereiden, je moet het gewoon ondergaan en proberen je eigen weg terug te vinden...

Gelukkig kan ik rekenen op de steun van enkele vrienden. Bedankt voor het vele geduld gasten. Bedankt voor de tijd die jullie mij geven om terug op mijn positieven te komen...

Hoe je het nu ook draait of keert, het is een fantastische leerervaring geweest met positieve en negatieve gevolgen. Door dit jaartje EVS heb ik massa's nieuwe vrienden bij gekregen, mensen waarmee het klikt. We voelen elkaar gewoon aan. Ik heb ook mijn vrienden van hier op een andere manier leren kennen! Sommige vriendschappen zijn sterker geworden, andere vrienden zijn een andere weg ingeslagen...

Binnen enkele weken vertrek ik naar Spanje om er mijn maatjes Gerardo, Felix en Panta te bezoeken... Weer iets om naar uit te kijken!

Ik had nooit gedacht dat ik de vraag zou krijgen waar het vervolg van mijn blog bleef???? Maar bij deze heb ik toch geprobeerd om mijn gevoelens een beetje te verwoorden... Ik ben ontzettend blij te weten dat vele mensen mijn avontuur op het blog hebben gevolgd. Vandaar ook dit stukje om jullie allemaal te bedanken! Bedankt voor de vele reacties en de interesse...

Op vrijdag 19, zaterdag 20 en zondag 21 december dit jaar organiseer ik een fototentoonstelling in Kortrijk en Harelbeke in samenwerking met VETEX van Kortrijk (een balkanorkest). Ik hoop dat jullie massaal aanwezig zullen zijn! Ik stuur jullie zeker nog een uitnodiging! Wie meer wil weten mag mij altijd gerust contacteren...

Ik ben de gelukkigste persoon op de wereld!

De laatste weken, MIJN laatste weken in Bosnia i Hercegovina zijn fantastisch geworden!!!

1-7 juli: Mostar Intercultural Festival

Het Mostar Intercultural Festival (MIF) wordt hier jaarlijks georganiseerd en dit jaar kon ik hierin participeren. Wekenlange voorbereidingen maar het resultaat mocht er wezen. Het werd een week met optredens van groepen van over de hele wereld, filmvoorstellingen, workshops voor kinderen, een circusevenement,...

Voor de opening van het festival en om mensen hiervan op de hoogte te brengen, trokken we met veel lawaai, massa's mensen met geschilderde gezichten, juggling en politie door de straten van Mostar! Het was fenomenaal!

Zelfs deze oude vrouwtjes konden er niet genoeg van krijgen!

4-6 juli: Weekendje aan zee: MAKARSKA

Ha ha, ik was de chauffeur van dienst... Een beetje plezier moet toch kunnen é onderweg

Een bootje op de zee, vergezeld van je beste maatjes, een bakkende zon en een aangename watertemperatuur... Wat moet een mens nog meer in het leven?

Artistieke foto's niet???

Een weekendje op stap met mijn vriendjes (Sunita, Gerardo & Dario) naar de Kroatische kust, naar Makarska! Het was dat weekend Dario's verjaardag dus reden te meer om een feestje te bouwen! Het werd een weekend met zon, zee, strand, leute en heel veel plezier! Echt genieten! Verbrand/bruin en voldaan keerden we terug naar Mostar!

7 juli: Optreden Marianne & Bruno in Mostar

Een optreden van 2 belgische bands in Mostar. Wat moet een mens nog meer hebben? Marianne Debaene en Bruno Deneckere hebben weer het beste van zichzelf gegeven op hun jaarlijkse toer doorheen Bosnie... Op zondag 10 augustus treedt Bruno op op de Paulusfeesten... Ik zal in ieder geval van de partij zijn als trouwe fan. Ik hoop dat ik zal vergezeld worden van nog mensen!!!

Marianne & Bruno, bedankt voor een heel gezellige avond vol muziek, Sarajevsko's en plezier...

8 juli: zonsondergang op de berg met het grote kruis (Mostar)

Bij het binnen rijden van Mostar zie je al van ver een groot kruis op een berg blinken!! De kroaten vonden het zo nodig na de 2de wereldoorlog om daar een megagroot kruis ten toon te stellen... Nuja, het was voor mij al altijd een missie geweest (van sinds ik hier ben aangekomen) om naar dit kruis te gaan en er te genieten van de zonsondergang! Op 8 juli was het eindelijk zo ver...

Het uitzicht was ongelooflijk. Vergezeld van een flesje wijn en een grote zak chips spendeerden we er de avond...

11-13 juli: Bezoek van Nadira, Dino & Gerardo aan Mostar en omstreken

Op de weg van Sarajevo naar Mostar moesten we natuurlijk eens stoppen bij onze dikke vrienden Martijn en Azra in Konjic.

Haha, opnieuw een zonsondergang... Er zijn er hier ondertussen al enkele de revue gepasseerd!! But i love it!

Ook nog eens een bezoekje aan Blagaj...

Geen commentaar nodig zeker? Genieten noemen ze dat

Orthodox kerkhof... DE plaats om een prachtig zicht te hebben op het stad en er te genieten van de laatste zonnestralen van de dag!

15-22 juli: Mostar exchange

Een Exchange-week werd georganiseerd door Felix en Maria. 6 landen werden in de exchange vertegenwoordigd (GB, Spanje, Polen, Montenegro, Macedonia en Bosnia) en per land waren er 6 mensen aanwezig... Jullie kunnen je dus al voorstellen wat voor sfeer er heerste...

Geloof het of niet maar mijne maat Gerardo was natuurlijk ook van de partij en maakte deel uit van de bosnische groep.

De bedoeling van de exchange was om kortfilms te maken. Dus 6 in het totaal. Het thema moest zijn: intercultural dialoge. Voor de rest kregen de mannen carte blanche. Het resultaat mag er zeker wezen. Voor de geinteresseerden: ik heb de films op DVD!

Ik werd ingezet om de "avondactiviteiten" voor te bereiden... Haha! De mensen die mij kennen weten dat ik deze taak heel zorgvuldig heb uitgevoerd...

2 Spaanse vrienden van Felix & Panta: Juanan & Nacho! De winnaars van de kortfilms!







22-26 juli: Bezoek van Steven & Anabel in BiH/Kroatië

Veel commentaar kan ik niet echt bij de foto's geven. Het was super om mijn 2 belgische maatjes te verwelkomen in mijn 2de thuisland. Sarajevo, Mostar, Pocitelj, Kravica watervallen, Srebrenica... we hebben veel kunnen bezoeken in enkele dag tijd! Ik hoop dat ik hen op de één of andere manier heb kunnen laten genieten van mijn favoriete plekjes hier...

De foto's liegen er niet om: we hebben ons ferm geamuseerd. Ik ben blij dat mijn maatjes open stonden voor nieuwe dingen te ontdekken, om op avontuur te trekken en wat nog belangrijker was... dat ze openstonden om mijn nieuwe vrienden die ik hier heb leren kennen te ontmoeten!!!

We hebben het deftig bekeken, het zou mijn droomhuis kunnen worden... Maar om dit te restaureren zal wel HEEL VEEL geld nodig zijn!

MY VERY VERY LAST DAYS IN WHAT I CALL MY PARADISE!

Mijn laatste week zag er als volgt uit:


In het weekend (26-27 juli) ben ik naar Sarajevo getrokken om er op zondag samen met Samir, Gerardo en Sunita een dagje Zenica en Travnik van te maken.







Maandagavond (28 juli) had ik een afscheidsfeestje in Sarajevo! We gingen naar een Salsa-fuif die uitdraaide op een heuse 80-party! Dinsdagmorgen afscheid genomen van mijn schatjes in Sarajevo en terug naar Mostar gekomen.

Woensdagavond belt Gerardo mij dat hij terug zal komen naar Mostar op donderdag (31 juli) om samen met mij en Samir naar een concert te gaan... Samen hebben we nog enkele uren onder de oude brug doorgebracht en 'savonds het concert van Kultur Shock...



Vrijdag (1 augustus) terug afscheid van Gerardo maar dit keer echt echt echt! Tranen aan het station... Ik moet jullie het verhaal niet vertellen...
In de namiddag ben ik samen met Samir en Stefanie van Balkanactie naar Kravicewatervallen gegaan.
's Avonds een grote bbq bij enkele maten op het terras aan de Neretva!


Zaterdag (2 augustus) afscheid van Samir (terug aan dat verdomd station). 's Avonds zijn we uitgeweest en voor we vertrokken stond mijn vriend Dino van Sarajevo plots aan onze voordeur. Hij kon mij niet laten vertrekken zonder mij persoonlijk goeie dag te komen zeggen!!!
Ongelooflijk wat de mensen hier allemaal doen!

Zondag (3 augustus) afscheid van Dino. 's Avonds heeft Felix voor iedereen (Panta, Thomas, Mafalda en mij) mijn lievelingssalaatje gemaakt en hadden we een gezellig afscheidsdiner onder ons vijven...





Maandag (4 augustus): Vandaag ga ik afscheid nemen van het centrum en van Vera en Dr. Juric. Mijn valiezen worden ook gemaakt vandaag en vanavond heb ik iedereen uitgenodigd voor een laatste glas bij ons thuis...

I will contribute this song to all my friends who made me happy the previous 10 months... Thank you guys... I love you so much and I will never forget the crazy time we had together...

"Look at the stars, look how they shine for you!" YELLOW - COLDPLAY

A B-day I will never forget!!!

Ik heb er dit jaar voor de gelegenheid een verjaardagsWEEKEND van gemaakt! Het is begonnen op vrijdag 11u in de morgen en we hebben het kunnen trekken tot maandagmorgen 6u30... Ha ha! Natuurlijk hebben we daartussen wel enkele uurtjes slaap benuttigd!

Vrijdag ben ik naar Sarajevo gereden om er iemand te helpen verhuizen! De hele dag was het snikheet en produceerde ons lichaam liters zweet... De perfecte dag om te verhuizen (wetende dat ze op de 3de verdieping woont en dat er geen liften zijn...) Na een lekker etentje om mij te bedanken, kwam ik net aan bij mijn 2 nieuwe vriendinnen Nadira en Nerma toen de lucht helemaal zwart werd en regen en hagel met bakken uit de lucht viel!! En dit alles vergezeld van een heuse harmonie tussen donder en bliksem! Ik werd er zoals gewoonlijk als een prinses ontvangen! 's Avonds zijn we in het oude centrum van Sarajevo uitgeweest en zat de sfeer er helemaal in... Om middernacht werd ik al overspoeld door sms'kes en enkele telefoontjes!


Gerardo en Samir waren op een internationaal congres in Sarajevo met allemaal jonge mensen met verschillende nationaliteiten! Rond 1u belt Gerardo en kreeg ik aan de andere kant van de telefoon een heel concert te horen van massa's mensen die 'happy birthday' voor mij zongen! Tussen al het lawaai door hoor ik plots iemand in het Westvlaams babbelen... Ik natuurlijk nieuwsgierig! Dan werd er maar beslist om ons wijselijk te herenigen met die groep internationalen... Die westvlaming bleek later een vriend van Elise te zijn die mij eerder dit jaar is komen bezoeken!!! De wereld is echt klein! Het werd een leutig feestje met eten en drinken van alle continenten... Ik zal jullie maar de details onthouden van hoe dit feestje is afgelopen... hihi

Zaterdagmorgen rond 9u30 ben ik met Nadira en Nerma naar het Boracko meer vertrokken waar ik samen met Martijn en Azra en enkele maten van Konjic en Mostar mijn verjaardag zou vieren... Het meer was nog nooit zo groen geweest en een aangename temperatuur om te zwemmen! 's Avonds werd er uitbundig gegeten (bbq), gezongen (met gitaar) en gedronken... Het was een dag die ik niet snel meer zal vergeten...

Zondag werden we vroeg gewekt door de zonnestralen op de tent... Een zwempartijtje in het meer als ontbijt en we konden er weer tegen! Het werd een namiddag op het gemak met veel getetter en veel gezwem en het benuttigen van de "restjes" van de dag ervoor...

Zondagavond ben ik terug naar Sarajevo getrokken om er samen met mijn Spaanse vriend Gerardo en de hele groep internationalen naar de finale Duitsland-Spanje te kijken!!! Het werd echt een avond om nooit meer te vergeten! Nerveus tot het laatste moment en iedereen leefde mee met Gerardo die een grote superfan is...

Bedankt allemaal voor de vele sms'kes en emails en postpakketten!!! Het heeft mij enorm deugd gedaan! Het zal een jaar worden die alvast fantastisch is gestart...

As time goes by - Casablanco (film)