Dit weekend was ik niet alleen. Vrijdagavond kreeg ik het bezoek van mijn beste vriend Dario. Hij had een busrit van bijna 5u achter de rug. Doordat het overal in Bosnië massa’s sneeuwt, kon de bus slechts aan 10km/u zijn tocht verder zetten. Een licht gefrustreerde Dario stapte rond 20u45 uit de bus. Hier in Mostar konden we genieten van een zware regenstorm en kregen we bezoek van ‘Bura’ (dit is een ijskoude wind vanover de zee). Het was dus gauw beslist: we zouden die avond op het gemakske in het appartement doorbrengen. Nog vlug naar de winkel om wat voedsel in te slaan en we konden ons isoleren en proberen te verwarmen in het appartement! Ik kon genieten van zijn geweldige kookkunsten. Hij vond dat ik lekkere frietjes verdiend had, dus heeft hij frietjes voor mij gemaakt (haha)! Het was een rustige avond.
’s Morgens stond er een lekkere omelet met kaas voor mijn neus vergezeld van een tas muntthee en vers uitgeperst fruitsap! ’s Avonds mocht ik tonen wat ik kon (allé in de keuken dan toch…)! Ik liet hem proeven van verse kip met rijst op een bedje van verse groenten en een zelfgemaakt currysausje. Zijn reactie sprak boekdelen toen hij begon te eten… Het was dus goedgekeurd! Na het eten zijn we als een blok in slaap gevallen en schrok ik plots om 21u wakker. Het was tijd om uit te gaan!! We trokken naar Abrasevic waar een ’50 party aan de gang was! ‘Jailhouse rock’, ‘i’m singing in the rain’, ‘raindrops keep falling on my head’, ‘boogie woogie’,… Iedereen was van de partij… Het was een korte maar gezellige avond.
Zondag was op het gemakske. De bus rond 16u bracht hem terug naar Travnik…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten