zaterdag 10 november 2007

We hebben tijd... polako!!

Alles verloopt hier allemaal op een heel rustig tempo. Is het vandaag niet dan doen we het morgen wel. Tijd is hier een heel relatief begrip. Een afspraak om 11u betekent dat je zeker een half uur later mag toekomen en dan ben je nog op TIJD!
Hetzelfde geldt met het uur waarop wordt gegeten. Men eet hier wanneer men honger heeft. De restaurants of cafeetjes serveren de hele dag eten en niet alleen tussen 12 en 14... Eigenlijk wel handig moet ik zeggen.
Kan je geloven dat dit eigenlijk de grootste aanpassing voor mij is?? Niet de taal of het eten of de 3 verschillende religies... Ik die altijd mijn agenda bij de hand heb om mijn dag zo goed mogelijk te organiseren... Wel die agenda gebruik ik nu om interessante websites of emailadressen of nieuwe bosnische woorden in te noteren...
Ik ben er bij gevolg dan ook zeker van dat het begrip 'stress' hier weinig of niet voorkomt. De enigste plaats waar ik al enige stress heb ondervonden is in het verkeer. Niet dat er enige vormen van agressie in het verkeer te bespeuren zijn, maar de chauffeurs beginnen al te claxoneren wanneer ze 3 seconden ergens moeten wachten. Dus waag het niet wanneer de verkeerslichten op groen springen om met iets anders bezig te zijn. Het is de kunst om zo snel mogelijk te vertrekken anders krijg je een orkest claxonerende chauffeurs naar je hoofd geslingerd...

Ik las iets heel interessants ivm tijd op het blog van Elise. Ik kon het niet beter verwoorden. Daarom wil ik het hier citeren: 'Nu kan dit betoog gemakkelijk uitmonden in de volgende filosofisch-antropologische cultuurbeschouwing, dat 'tijd' een typisch Westers begrip is, dat enkel westerlingen 'hun tijd kunnen verspillen', of 'geen tijd' kunnen hebben. Want dat bij ons tijd meetbaar is, en kostbaar. In andere niet-westerse culturen is tijd een ander, minder kostbaar begrip, mensen hebben er bijgevolg alle tijd. Zoals een Afrikaan ooit zei: 'You have the watch, we have the time'.

4 opmerkingen:

visje zei

hey,
je blog is tof zo kunnen wij ook een deel van bosnie en de cultuur meepikken de foto's zijn ook tof amuserrt u goe maar da zal geen probleem zijn hé en je projekt da zal ook wel lukken want je hebt je hart op de juiste plaats grt tante nonkel joyce en dylan

Anoniem zei

hela Chica

ik ontdek nu pas hoeveel je hier al geschreven hebt, ik ga idd regelmatiger moeten langskomen:-) Blij dat mijn blog je heeft kunnen inspireren!Wat je schrijft wat betreft tijd is heel herkenbaar-dát is dan toch voor ons wel een bron van stress, de onmogelijkheid van betrouwbare afspraken. Tja, relax en don't worry zeker. Mooie foto bij je laatste logje! Ik ga zeker de rest nog eens lezen, ben benieuwd.

Ines zei

Joehoe,

ik moet niet vragen hoe het je bevalt want dat is erg duidelijk in je blog. Super. Stilzitten zal er ook niet bij zijn heb ik de indruk. Wanneer ik kan zal ik zeker een kijkje komen nemen. Hou je goed, dat probeer ik ook en tot snel he.
groeten, Ines vanuit Guatemala

Unknown zei

Hoi Charline,

Ik ben (uit nieuwsgierigheid) eens een kijkje komen nemen op je blog. Super eigenlijk om je zo mee te kunnen volgen doorheen je reisverhaal. En het lijkt me zo als zou ik het heel goed kunnen vinden met Einsteins relativiteitstheorie die ginder gepraktiseerd wordt;-) Voor de mensen die het nog niet mochten weten... euhm ik ben niet echt de stiptheid zelve hé
Ik ben benieuwd naar wat nog volgen zal, dus tot binnenkort zou ik zo zeggen!

Cheers

Dacha