Kerstvakantie

Huihui,

Hopelijk hebben jullie allemaal een goed einde jaar achter de rug en is de start nog beter!!! Mij hoor je allesinds niet klagen. Sinds zaterdagmorgen 22 december ben ik onderweg geweest!

Zaterdagmorgen (22/12) heb ik een bus naar Travnik genomen om er mijn lieve vriendjes en vriendinnetjes te gaan bezoeken! De sneeuw was van de partij en het was er ijskoud: -17°C!! Zo’n koude had ik nog nooit in mijn leven gevoeld. Het was bijna onmogelijk om enige activiteit buiten te doen! Er zat dus met andere woorden niets anders op om de hele dag koffie en thee te drinken in Internetclub en Tavan… Alleen veranderden koffies en thees in pintjes en rode wijntjes naarmate de uren verstreken ;-)
Zondag (23/12) op het gemak opgestaan en terug thee gaan drinken met Dario! Aangezien er geen slaapplaats meer was voor mij in Travnik en ik mij geen hotel meer kon veroorloven, besliste ik om diezelfde dag nog een bus naar Sarajevo te nemen. Dario stelde voor om vooraleer ik vertrok een fotoshoot te houden ergens in de bergen in de sneeuw. Zo gezegd zo gedaan. De resultaten kunnen jullie op mijn webalbum zien…
Om 18u kwam ik in Sarajevo aan. Mijn vriend Gerardo (of Ricardo of Dave) van Spanje die in Sarajevo een project doet, pikte mij op samen met zijn italiaanse vriend Matteo! Het werd een gezellige avond in de City pub waar er live optredens waren. De avond zetten we verder in zijn appartement…

Maandag (24/12) was het werkdag voor Gerardo. Ik kon lang uitslapen! Rond de middag ben ik op trektocht geweest in Grbavica (waar Gerardo werkt)… Grbavica is een wijk in Sarajevo die het hard te verduren had tijdens de oorlog. Ik geloof dat er zelfs een film is over gemaakt… In de namiddag werd ik voorgesteld aan enkele toffe mensen. Het begon met een koffietje drinken en het eindigde in een restaurant met forel en brood (dat moet rond 16u geweest zijn.) Ik wist dat Tine van Balkanactie in Sarajevo ronddwaalde dus spraken we kort even af in Tito bar…
Het leek een normale dag tot we ons plots rond 19u30 realiseerden dat het kerstavond was en dat we beter nog zouden gaan shoppen vooraleer naar het appartement terug te keren. Omdat ik gratis slaapplaats kreeg bij Gerardo stelde ik voor dat ik die avond voor de spanjaard en de italiaan zou koken… Het werd een lekkere en gezellige boel met z’n drieën! Rond 23u beslisten we om ons naar het centrum van Sarajevo te begeven en een kans te wagen om de middernacht mis in de Kathedraal mee te volgen. 23u55 stonden we aan de voordeur van de Kathedraal… Maar zoveel volk heb ik nog nooit gezien. Mensen stonden te drummen om binnen te geraken en het pleintje voor de Kathedraal stond helemaal vol met sjiek geklede mensen… We zijn tot in het portaal geraakt maar na 5 minuten gaven we het op en trokken we door de straten van Sarajevo om de kerstsfeer op te snuiven…
Na een telefoontje naar onze ouders, trokken den Italiaan, den Spanjaard en den Belg naar een café ergens onder de grond, genaamd: ‘Underground’! We bleven er plakken tot een uur of 5. Toen we ons terug boven de grond begaven, sneeuwde het met bakken uit de lucht! Ik geloof dat dit mijn eerste witte Kerst is geworden…

Dinsdag (25/12) sneeuwde het nog altijd! Ik nam afscheid van mijn vriendjes en rond 14u nam ik de bus terug naar Mostar. Het werd een lange en koude rit, maar terug thuis gaf me een goed gevoel!

Woensdagmorgen (26/12) had ik om 10u een bus naar Dubrovnik. Emmy, Stijn en Lieve komen vandaag aan in Dubrovnik. De rit was prachtig!!! Ik zal het blijven zeggen vrees ik: de kroatische kust mag er wezen!!! Ik passeerde ook Neum. Neum is het enigste stukje kust dat van Bosnië is. Het is zo’n 20 km lang maar heel mooi! Na het passeren van de grens tussen Bosnië en Kroatië, moesten we opnieuw de grens oversteken tussen Kroatië en Bosnië en na 20 km terug van Bosnië en Kroatië. Je moet weten dat je telkens je paspoort moet uithalen ,een flik komt op de bus en controleert alles. Nu het was de moeite om dit eens mee te maken. Ik kwam aan rond 13u en rond 15u40 landden ze. Er stond een man aan de bushalte die mij het voorstel deed om mij te voeren tot de oude stad (zodanig dat ik de boel een beetje kon gaan verkennen) en rond 15u zou hij mij terug ophalen om mij naar de luchthaven te voeren. Hij zou op ons wachten en ons terug naar het station voeren! Dit voorstel kwam als een geschenk uit de lucht.
Het was een blij weerzien. Ik was een beetje nerveus! De rit terug naar Mostar werd een rit van getetter en gelach!!! Net alsof ik babbelwater had gedronken! ’s Avonds zijn we lekker gaan eten in Mostar. Terug thuis stond er mij nog een grotere verrassing te wachten: Ze hadden allerlei cadeautjes meegekregen van mijn ouders en ik moest alles 1 per 1 opendoen… Ik werd overweldigd met lekkere chocolade, multi-vitaminen, lekkere erwtjes en worteltjes, theelichtjes, boeken die ik nog vergeten was,… Het hield niet op. Na het openen van de cadeautjes van mama en papa volgde er nog een voer cadeautjes van chocolade… Mijn geluk kon niet op! Last but not least hadden Emmy en Stijn nog een cd gemaakt met daarop foto’s van onze kerstboom thuis en allerlei filmkes van mijn ouders, van Marleen (Gent), van Francis, Virginie, Dobbels, Himpe, Pierre, Hans van de rijst, van Franky en Hilde van het frietkot in Hulste,… ONGELOOFELIJK!!!! Bedankt gasten!
Als verrassing hebben Franky en Hilde een smulbox (met set om doktertje te spelen) en een potje stoofvleessaus met Emmy en Stijn meegegeven… Bedankt Franky en Hilde, het potje is goed aangekomen en heeft mij ENORM gesmaakt!!! Net wat ik nodig had met deze dagen….

Donderdag (27/12) heb ik mijn gasten rondgeleid doorheen het mooie Mostar! De foto’s zullen er niet om liegen… HET IS HIER MOOI!

Vrijdagmorgen (28/12) hebben we een bus genomen richting Sarajevo. Wie naar Bosnië komt voor de eerste keer moet zeker Sarajevo gezien hebben! Persoonlijk vind ik het een supermooie stad. Ik ben er nu al een paar keer geweest en telkens ontdek ik er nieuwe dingen. Die stad blijft me verbazen. Gerardo was weer zo vriendelijk om iedereen gratis slaapplaats te geven in zijn appartementje! Ik ben hem daar heel dankbaar voor! Een deftige rondleiding en enkele theetjes later, had ik een afspraak met de kapper (een vriend van Irma)… Het duurde eventjes vooraleer ik het salon vond, maar het resultaat en de leute die we daar gehad hebben, mocht er gerust wezen!! Vergezeld van een 3-koppig publiek heb ik de zotste knipbeurt ooit gekregen! Zo’n coiffeur heb ik nog nooit gezien: hij stond te dansen, te zingen, te roken vooraleer hij eraan begon. Emmy’s, Stijns en Lieves kapsel werden gekeurd en daarna kreeg ik een 15 minuten durende hoofdmassage… Dit is geen kapper voor mij maar een echte artiest! Ik kan hem heel moeilijk beschrijven, je moet het gewoon life meegemaakt hebben…
’s Avonds zijn we mexicaans gaan eten en zijn we lekkere waterpijpen gaan roken bij een corrupte eigenaar. Hij vond dat we 10 euro meer moesten betalen omdat we uit een rijk land kwamen… Nu alles is goed geëindigd en we hebben er nog een tijdje leute mee gehad!

Zaterdag (29/12): na goed uitgeslapen te hebben en nog wat rondgewandeld in Sarajevo, hadden we om 16u een bus terug naar Mostar! In Mostar aangekomen hebben we het rustig gehouden en beëindigden we de avond met de prachtige film Amores Perros!

Zondag (30/12) werd een ‘lazy’ zondag! In de namiddag had ik een afspraak met Vera en Dr. Juric en het hele belgische gezelschap vergezelde mij… Het werd een interessante namiddag gevuld met nieuwe en bruikbare ideeën voor het centrum en mijn project!

Maandag (31/12) vertrokken we om 10u met de bus richting Dubrovnik. De reden hiervoor was dat Emmy en co hun vliegtuig terug hadden op 1 januari om 7u ’s morgens. Dus we konden niet anders dan Oudejaar te vieren in Dubrovnik. Amelie, een frans meisje die ik op de training in Crikvenica heb leren kennen en die haar project doet in Servië, vergezelde ons naar Dubrovnik. Daar aangekomen rond 14u gingen we lekkere pizza eten en gingen we het oude stadsgedeelte gaan verkennen! Ik verzeker je mensen, het is echt de moeite waard om Dubrovnik eens te gaan bezoeken! Ook hiervan heb ik enkele foto’s op het web staan! Het werd een gezellige avond en ik zag er het mooiste vuurwerk ooit! Ik heb het proberen te filmen en ik hoop dat ik er jullie zal kunnen laten van meegenieten!
Rond 5u trokken Emmy, Stijn en Lieve naar de luchthaven en bleven freaky frenchy en ikke over in het busstation. Wij hadden pas om 8u een bus terug naar Mostar! In het station leerden we er enkele grappige servische technofans kennen wat maakte dat de tijd voorbij vloog. De busrit herinner ik me niet goed meer. Ik ben opgestapt en als een blok in slaap gevallen! De agenten maakten ons telkens wakker om ons paspoort te tonen.

Aangekomen in Mostar op nieuwjaarsdag deed een goeie douche wonderen… Ik had natuurlijk mijn gsm vergeten in Mostar op oudejaar wat maakte dat ik een dik uur gespendeerd heb aan het terugzenden van nieuwjaarswensen! In de namiddag volgde alweer een klein dutje… Rond 18u30 kreeg ik het bezoek van nog 2 belgen (Amelie – freaky frenchy was nog steeds bij mij): Steven en Lieven uit Stasegem-Harelbeke hadden oudejaar bij Martijn in Konjic gevierd en hadden graag Mostar ook nog een bezoekje gebracht! Het werd een rustige maar gezellige avond! Na een koffietje in Gradska Kavana zijn we lekker italiaans gaan eten en volgde er een rustige maar gezellige film bij mij thuis…

Woensdag (2/01) werd terug een rondleiding dag. Je zal nu misschien denken dat dit enorm saai voor mij moet zijn, maar niets is minder waar. Ik probeer die plekken te gaan bezoeken die ik zelf nog niet heb bezocht of ik probeer nieuwe cafeetjes en restaurants uit… Ik probeer uit iedere rondleiding ook iets nieuws te halen voor mezelf! Dus het is voor mij heel boeiend om mensen in Mostar rond te leiden… Kom maar af zou ik zeggen…
Rond 19u vertrokken Lieven, Steven en Amelie samen met de trein naar Sarajevo en bleef ik alleen achter in Mostar na een drukke, overweldigende maar fantastische 10 dagen!

Vandaag donderdag (3/01) ben ik opgestaan met immense hoofd- en keelpijn en koorts (maar aangezien ik geen thermometer heb, ben ik van de koorts niet helemaal zeker…) Al mijn spieren doen pijn en ik kan me absoluut niet verwarmen! Ik zal me enkele dagen koest houden en hopelijk gaat alles van zelf voorbij…