Onderweg

Zaterdag 27 oktober 2007

Hallo allemaal,

Geloof het of niet maar ik zit hier nu al 15 minuten naar een leeg word document te kijken. Niet wetend waar ik mijn verhaal kan starten!

Zaterdagmorgen ben ik aan de ene kant met een heel klein hartje vertrokken vanuit Kortrijk. Wanneer de treindeur me scheidde van mijn wenende mama hoopte ik dat de trein zou vertrekken maar dat ik er niet zou opzitten… Aan de andere kant wist ik heel zeker: HET IS NU OF NOOIT!! Dit is een kans die ik geen 2 keer in mijn leven zal krijgen. Chica, grijp ze met je beide handen en ga ervoor! Papa vergezelde mij tot in Brussel Noord want de bagage was iets zwaarder geworden dan ik had voorzien ;-)

De bus was op tijd (ja, ongeloofelijk maar waar). Maar ik had al vlug door dat mijn servo-kroatische taallessen die ik in België had gevolgd mij op dit moment heel goed van pas zouden komen. 1 mevrouw sprak een beetje Duits en ze heeft zich gedurende heel de busreis over mij ontfermt. Ik zat nog niet helemaal neer of ik kreeg haar adres en telefoonnummer al in mijn handen geduwd. Ze woont in Tuzla en moest ik problemen hebben of vragen of ik was in Tuzla dan kan ik bij haar terecht… Super! Ik deed er weer niet raar van dat dit zou gebeuren! Alsof deze vriendelijkheid in hun genen zit! Ik was gelijk een attractie op die bus. Iedereen wilde weten wat ik in godsnaam helemaal gepakt en gezakt in Bosnië ging doen. Haha, dus mensen, de busreis was lang en vermoeiend maar kheb mij zeker niet verveeld! Ik heb zelfs geen tijd gehad om te slapen…

Om 5u zondagmorgen moest ik in Zagreb van bus veranderen. Bij het uitstappen stonden er 4 mannen ons op te wachten met een matje, 3 potjes en een balleke in hun hand! Ik had al vlug door dat ik mij rustig aan de kant zou houden. Misschien kennen jullie van die gokspelletjes. Je geeft geld, de mannen verdraaien de potjes en jij moet zeggen onder welk potje het balletje zit… 1 vrouw gaf de mannen geld. Haar vriendin begon te roepen en te schelden hoe corrupt dit allemaal niet was en dat ze haar vriendin moesten gerust laten. De mannen reageerden hierop met een kleine vechtpartij… Gelukkig was Chica ondertussen haar territorium aan het afbakenen op de nieuwe bus die slechts met 7 personen bezet was (haha)…