Dit is mijn psychisch gestoorde huisbazin...
En haar 80 jarige dove moeder...
Mijn eerste avond in Mostar... MOSTAR = STARI MOST = oude brug
Dit is Robyn en zij wordt mijn mentor de komende maanden...
Dit zijn Adam en Tory tijdens ons avondje mixed meat...
Dit is Katie. Zij blijft ook hier in Mostar...Na 1 uur stil te staan in de file kwam ik maandag aan in Mostar met reuzehonger. Armel (mijn mentor) had een kamer geregeld bij twee oude vrouwkes… De ene is doof en is 80 jaar de ander is haar dochter en lijkt te lijden aan één of andere psychische ziekte… Maar ze zijn heel vriendelijk! Alleen versta ik ze niet! Ze spreken niet alleen bosnisch, ze hebben ook geen tanden waardoor het voor mij nog moeilijker is om ze te begrijpen… (haha)
Na een lekkere lasagne die mijn maagje goed had gevuld had ik een afspraak met Armel. Na wat technische en praktische informatie stelde hij mij voor aan mijn ‘sociale’ mentor: Robin. Ze is Amerikaanse en is 27 en woont hier al 3 jaar in Mostar. Zij wordt verondersteld mij voor te stellen aan alle goeie cafés, leuke mensen, lekkere restaurants en andere leuke bezigheden…
Het duurde nog niet te lang of Tory en Katie kwamen erbij zitten: nog 2 amerikaanse vrijwilligsters… Geloof het of niet maar het is heel moeilijk om nog Kroaten en Bosniërs terug te vinden in Mostar met al die internationale vrijwilligers… (grapje natuurlijk). Het werd een leuke en boeiende avond.
Abrasevic is het jeugdcentrum hier waar een deel van mijn project zal doorgaan. Alles is nog heel vaag dus ik weet totaal nog niet wat ik hier concreet zal moeten doen. Het enigste dat ik weet is dat daar heel veel jonge mensen samen komen en dat daar het één en ander wordt georganiseerd qua muziek, kunst, cultuur, poëzie,… Dus ik vrees dat ik daar veel gesignaleerd zal worden…
Na een lekkere lasagne die mijn maagje goed had gevuld had ik een afspraak met Armel. Na wat technische en praktische informatie stelde hij mij voor aan mijn ‘sociale’ mentor: Robin. Ze is Amerikaanse en is 27 en woont hier al 3 jaar in Mostar. Zij wordt verondersteld mij voor te stellen aan alle goeie cafés, leuke mensen, lekkere restaurants en andere leuke bezigheden…
Het duurde nog niet te lang of Tory en Katie kwamen erbij zitten: nog 2 amerikaanse vrijwilligsters… Geloof het of niet maar het is heel moeilijk om nog Kroaten en Bosniërs terug te vinden in Mostar met al die internationale vrijwilligers… (grapje natuurlijk). Het werd een leuke en boeiende avond.
Abrasevic is het jeugdcentrum hier waar een deel van mijn project zal doorgaan. Alles is nog heel vaag dus ik weet totaal nog niet wat ik hier concreet zal moeten doen. Het enigste dat ik weet is dat daar heel veel jonge mensen samen komen en dat daar het één en ander wordt georganiseerd qua muziek, kunst, cultuur, poëzie,… Dus ik vrees dat ik daar veel gesignaleerd zal worden…
Dinsdag 6 november 2007
Vandaag leerde ik een Canadees kennen. Zijn naam is Adam. Hij doet hier onderzoek in Brcko en Mostar. Vraag me niet welk onderzoek, maar ik denk dat het interessant is… ;-)
Armel stelde vandaag voor om een maand bij deze oude dames te blijven tot de andere vrijwilligers zullen aankomen… Vanaf december komen er 2 sloveneense, 1 tsjechische, enkele spaanse en 1 franse vrijwilliger bij. Dus ik moet wachten tot die hier zijn dan kunnen we een huis met zijn allen delen. Ik ben benieuwd hoe dat zal uitdraaien… Natuurlijk kunnen jullie je al voorstellen hoe mijn gezicht eruit zag toen Armel me dit voorstel deed??? Dus ben ik dan zelf maar op zoek gegaan naar een oplossing…
Na een mixed meat maaltijd vergezeld met enkele loza’s (sterken drank) met al die Amerikanen heb ik ervoor kunnen zorgen dat ik donderdag eens mag gaan kijken naar het appartement van Adam. Hij woont alleen in een mega groot huis met 3 aparte kamers, een keuken en badkamer en hij betaalt zich blauw… Dus misschien kan ik daar de komende maand verblijven??? EN… hij heeft internetaansluiting… Dat maakt dat ik heel wat werk voor mijn project van thuis uit zou kunnen doen.
Overdag is het hier echt heel warm! Ik loop hier gelijk nen toerist rond in mijn dikke, rode ski vest!!! (haha). ’s Avonds vriest het hier denk ik ofwel waait er een enorme koude wind door de straten…
Vandaag leerde ik een Canadees kennen. Zijn naam is Adam. Hij doet hier onderzoek in Brcko en Mostar. Vraag me niet welk onderzoek, maar ik denk dat het interessant is… ;-)
Armel stelde vandaag voor om een maand bij deze oude dames te blijven tot de andere vrijwilligers zullen aankomen… Vanaf december komen er 2 sloveneense, 1 tsjechische, enkele spaanse en 1 franse vrijwilliger bij. Dus ik moet wachten tot die hier zijn dan kunnen we een huis met zijn allen delen. Ik ben benieuwd hoe dat zal uitdraaien… Natuurlijk kunnen jullie je al voorstellen hoe mijn gezicht eruit zag toen Armel me dit voorstel deed??? Dus ben ik dan zelf maar op zoek gegaan naar een oplossing…
Na een mixed meat maaltijd vergezeld met enkele loza’s (sterken drank) met al die Amerikanen heb ik ervoor kunnen zorgen dat ik donderdag eens mag gaan kijken naar het appartement van Adam. Hij woont alleen in een mega groot huis met 3 aparte kamers, een keuken en badkamer en hij betaalt zich blauw… Dus misschien kan ik daar de komende maand verblijven??? EN… hij heeft internetaansluiting… Dat maakt dat ik heel wat werk voor mijn project van thuis uit zou kunnen doen.
Overdag is het hier echt heel warm! Ik loop hier gelijk nen toerist rond in mijn dikke, rode ski vest!!! (haha). ’s Avonds vriest het hier denk ik ofwel waait er een enorme koude wind door de straten…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten